Χειρουργική Άνω Άκρου

Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος, ή «trigger finger», είναι μια πάθηση που επηρεάζει τους τένοντες που ελέγχουν τις κινήσεις των δακτύλων. Συμβαίνει όταν οι τένοντες του δακτύλου που ευθύνονται για τη κάμψη του «κολλούν» και δεν κινούνται ομαλά στον θύλακα του τένοντα, προκαλώντας πόνο, δυσκαμψία και «εκτίναξη» του δακτύλου, όταν απελευθερώνεται από τη θέση που έχει κολλήσει.

Αιτίες και Παράγοντες Κινδύνου

Η κύρια αιτία του εκτινασσόμενου δακτύλου είναι η φλεγμονή στον θύλακα του τένοντα που προκαλεί την πάχυνση του, περιορίζοντας τη φυσιολογική κίνηση του τένοντα. Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος εμφανίζεται συχνά λόγω επαναλαμβανόμενων κινήσεων του χεριού, όπως η χειρωνακτική εργασία, η πληκτρολόγηση ή η υπερβολική πίεση στον αντίχειρα ή τα δάχτυλα. Παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν την ηλικία, αφού είναι πιο συχνός σε άτομα ηλικίας άνω των 40 ετών, τις ιατρικές παθήσεις όπως ο διαβήτης και την υπερβολική χρήση των χεριών σε ορισμένα επαγγέλματα ή αθλητικές δραστηριότητες.

Συμπτώματα και Διάγνωση

Τα κύρια συμπτώματα του εκτινασσόμενου δακτύλου περιλαμβάνουν πόνο, δυσκαμψία ή «κλείδωμα» του δακτύλου σε μια λυγισμένη ή εκτεταμένη θέση, το οποίο, μερικές φορές, συνοδεύεται από έναν ήχο εκτίναξης ή «κλικ». Οι ασθενείς συχνά παρατηρούν ότι το δάκτυλο μπορεί να κολλήσει και να χρειάζεται προσπάθεια για να «απελευθερωθεί». Τα συμπτώματα συνήθως χειροτερεύουν το πρωί και μπορεί να ανακουφιστούν προσωρινά με ανάπαυση. Η διάγνωση συνήθως γίνεται μέσω φυσικής εξέτασης, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις ο γιατρός μπορεί να συστήσει υπερηχογράφημα ή άλλες διαγνωστικές εξετάσεις για να αξιολογήσει την κατάσταση των τενόντων και του θύλακα.

Θεραπεία και Χειρουργική Επέμβαση

Η θεραπεία για τον εκτινασσόμενο δάκτυλο εξαρτάται από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Σε αρχικά στάδια, η πάθηση μπορεί να αντιμετωπιστεί με συντηρητικά μέτρα, όπως η ανάπαυση του χεριού, η χρήση ναρθήκων, η εφαρμογή πάγου στην περιοχή για ανακούφιση από τη φλεγμονή, καθώς και αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Σε περιπτώσεις που τα συμπτώματα παραμένουν ή επιδεινώνονται, η ένεση στεροειδών στην περιοχή του θύλακα μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση της φλεγμονής και στην αποκατάσταση της κινητικότητας του δακτύλου. Εάν οι συντηρητικές θεραπείες αποτύχουν, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι απαραίτητη. Η χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνει την αποκατάσταση του θύλακα ή την απελευθέρωση του τενόντα μέσω μικρής τομής, με στόχο την πλήρη ανακούφιση από τα συμπτώματα και την αποκατάσταση της κίνησης του δακτύλου. Η διαδικασία είναι συνήθως ελάχιστα επεμβατική και απαιτεί μικρό χρόνο ανάρρωσης, με την αποκατάσταση να είναι πλήρης μέσα σε λίγες εβδομάδες.